Na 11 jaar is er een einde gekomen aan ons danstijdperk samen. Zoals de meeste van jullie al wel wisten, zat het einde van onze danscarrière er langzaamaan al aan te komen. Voor ons zelf was het dan ook al maanden bekend dat deze dag eraan zat te komen. In eerste instantie wilde we nog een maandje door gaan en onze laatste wedstrijd samen dansen in mei. Toen kwam de paasteammatch bij Cultura in Eindhoven op ons pad. Dit is de dansschool (toen nog Hennessen) waar wij de afgelopen 11 jaar de meeste tijd hebben doorgebracht. Dicht bij huis, gemakkelijker voor vrienden om te komen kijken en verder sowieso een enorm leuke en gezellige wedstrijd. De keuze was dus ook al snel gemaakt om onze laatste wedstrijd een maandje te vervroegen. En wat bleek dat een goede keuze!
Zo leek het nog maanden ver weg en zo was het opeens 3 april, de dag van de paasteammatch. Twee rondes zouden we nog dansen op deze wedstrijd, welke beide ook heerlijk verliepen. Tijdens de wedstrijd werd het bij de mensen om ons heen die het nog niet wisten ook langzaam duidelijk dat dit de laatste keer was dat wij samen de vloer op zouden gaan, waardoor we ook nog hele lieve reacties en succeswensen (en vooral veel plezier) kregen. De laatste quickstep was bijna ten einde. Petra wordt nog één keer gepresenteerd aan het publiek en vooral onze vriendengroep en bedankt door John en dat was het dan, dachten wij…
Na ons moesten er nog twee series dansen, waarin wij een beetje bij konden komen en de emoties er even uit konden laten. En toen bleek waarom er geen betere wedstrijd was om te stoppen. Iedereen werd uit de twee zalen die er bij Cultura zijn bij elkaar geroepen in de grote (wedstrijd)zaal, waarna wij samen naar voren werden geroepen. Onder een geweldig applaus voor ons werden wij door Ramon (de presentator van de avond) nog één keer in het zonnetje gezet. In een behoorlijke zon mogen we wel zeggen. Of we dit echt verdiend hadden weet ik niet, maar dat we het echt helemaal geweldig vonden weet ik wel zeker! Na een mooie afkondiging van Ramon, kregen we nog de gelegenheid voor een laatste afscheidswals. Je hoopt natuurlijk dat je zo’n lange tijd op een manier kan afsluiten die je je nog lang kan herinneren. Maar dat het zo zou zijn ging al onze verwachtingen te boven. Dit was een geweldig afscheid die we echt nooit zullen vergeten!
Dennis & Ramon, bedankt voor de mogelijkheid om van onze laatste wedstrijd iets onvergetelijks te maken! Vrienden, dank voor het regelen van zo’n afscheid, maar zeker ook voor alle steun door onze hele carrière heen. Dank ook aan onze trainers en coaches, Piet & Gerrie Rullens en Herman & Michèle, die ons ook altijd door dik en dun gesteund hebben. Al vinden wij dat deze eigenlijk ook gewoon bij onze vrienden horen. En wat zijn vrienden toch geweldig!! En natuurlijk onze ouders en vriend/vriendin, voor de mogelijkheid en vrijheid om zoveel tijd in zo’n mooie sport te kunnen steken.
Petra heeft ervoor gekozen om zich nog een tijdje op formatiedansen te richten. John gaat eens kijken of hij het dansen echt gaat missen of dit wel een mooie afsluiting voor het geheel vond. Hij zal nog wel op verschillende wedstrijden aanwezig zijn, maar de komende tijd als fotograaf.
Eens een formatiedanser, altijd een formatiedanser… 28 november 2009 haalde Moving Action de WK finale. Thuis, op de bank, zat ik zenuwachtig duimen te draaien. Eigenlijk wist ik toen al dat ik heel graag weer mee wilde doen!
Een korte wedstrijd voor ons vandaag. Petra voelde zich al niet zo lekker voor de wedstrijd, maar wilde toch proberen om mee te doen. De engelse wals ging nog wel aardig, maar het einde van de tango was eigenlijk ook al het einde van de wedstrijd voor ons.
Een leuke wedstrijd om aan mee te doen, maar zeker ook om naar te kijken. Of misschien wel vooral om naar te kijken! Als daar de nummer twee van de wereld de vloer op loopt en zichzelf even 'opwarmt' in zijn eerste ronde.